Als tijdens het seminar van GGZ Ecademy afgelopen woensdag over ervaringsdeskundigheid iets duidelijk werd dan was het wel dat geen cliënt hetzelfde is en dat het etiket dat je op een ‘ziektebeeld’ plakt op z’n minst voor nogal wat verwarring kan zorgen.
Bas Kruip liet in een indrukwekkende lezing zien hoe hij, nadat ‘ie in een psychose belandde toen z’n baan als ict-er verloor en z’n vrouw hem verliet, minstens vijf diagnoses kreeg gesteld door even zovele behandelaren, met ieder een eigen soort therapie. Hij ‘reisde’ langs verschillende ggz-instellingen die hem alleen maar verder in de put deden belanden. Het keerpunt was niet een wonderpil of –therapie, maar het moment dat hij de verantwoordelijkheid voor zijn ziekte opgaf. Daarnaast was de uitspraak van een geestelijk verzorger dat zijn ziel in het donker reisde, cruciaal, omdat die hem deed beseffen dat er sprake was van een proces, niet van een altijddurende situatie. De oplossing werd hem uiteindelijk aangedragen door een coach, die hem vroeg hoe hij z’n leven wilde inrichten. Zijn dringende advies: ’Heb aandacht voor je cliënt en kijk door de ogen van de cliënt’. Waar heeft hij behoefte aan?’
Een heel ander verhaal had Bas Labruyère, die over z’n eerste psychose die vijf jaar duurde de film Verloren jaren maakte. Als ambitieuze student aan de filmacademie ging het mis toen zijn leven een grote filmscene leek waarbij hij dacht dat de filmacademie hem voortdurend toetste. Pas toen hij helemaal aan de grond zat, zocht hij hulp. Uiteindelijk trof hij een psychiater met die hem adviseerde een film te maken over zijn proces. Hij kreeg z’n leven weer op de rails, totdat hij twee jaar geleden uit het niets een terugval kreeg. Daarvoor zei hij altijd: ‘Als me dit ooit weer gebeurt, neem dan de regie van mij over.’ Dat gebeurde, maar uiteindelijk werkte dat zijn herstel enorm tegen. Hij besefte: Als patiënt móet je worden betrokken bij je eigen herstelproces. Wat hij ook leerde, is dat je ziekte niet iets is dat je vol schaamte en schuld moet wegstoppen, maar dat het helpt in te zien dat die ziekte je ook iets heeft opgeleverd.
De middag werd afgesloten met een swingend optreden van de huisband van GGZ Centraal.
